Yoktur! Evet, böyle bir şey yok. Sevgisini gösteremeyen, belli edemeyen insan diye bir şeyin olduğuna inanmıyorum. Sevmeyen insandır o. Hiç kendimizi kandırmaya gerek yok. Konuşmayan, yüzeysel konuşan veya sevecen davranmayan kişi, karşısındakini sevmiyordur.
Bununla yüzleşmek zor gelebilir. İnsan sevdiği biri tarafından sevilmediğini kabullenmek istemez. Bazen kendini kandırır, bazen "İşi vardır, yoğundur" diye kendini teselli eder. Ama hayır! İster arkadaş olsun, ister aşık olunan kişi, karşısındakini seven insan onu yalnız bırakmaz. Nasıl olduğunu merak eder, hal hatır sorar, görüşmek ister. Bunlar yoksa, o kişi karşısındakini sevmiyordur, ya da yeterince sevmiyordur.
Gururlu olmak gerek. Kendisini sevenin değerini bilmeyen insanın karşısında küçülmenin, ezilmenin anlamı yok. Kimsenin kimseyi sevmek zorunda olmadığını kabullenip, uzak durmak en mantıklı olandır. Eğer yokluğunuz önemli bir boşluk yaratırsa, söz konusu kişi geri döner zaten. Umursamıyorsa, umursamanın anlamı yok. Özel hayattan insan silmek, kimi zaman yararlı bir eylemdir. Kişinin özsaygısı için gereklidir.
